Afgelopen zaterdag stond er een mooie recensie in Trouw geschreven door Bas Maliepaard over 'Als de bomen straks gaan rijden'. Hier een stukje;
De Nederlandse Milja Praagman voorzag de meeste gedichten van vindingrijke, licht absurdistische kleurenillustraties.
Zo tekent ze bij het gedicht ‘Opa’ een oude man met een schoffel
in zijn hand, die letterlijk vergroeid is met zijn stoel. Na het
overlijden van oma, vertelt het gedicht, doet de arme man niets dan
zitten, terwijl hij daarvoor altijd in de tuin werkte. ‘Papa zegt: ‘Hij
moet/ eerst nog erg veel spitten/ en wieden in zijn hoofd.’
Bij een ander gedicht over de dood, staat een gieter met een
gezichtje tranen met tuiten te huilen. Ook al zo’n veelzeggend beeld op
kinderniveau: de gieter die de planten op het graf water geeft, huilt
natuurlijk ook! Maar het ding maakt tegelijk het leven mogelijk.
Op de site van Bas Maliepaard staat de hele recensie;
http://www.basmaliepaard.nl/publicaties/trouw-recensie/als-de-bomen-straks-gaan-rijden
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten