Door de A.M. Schmidt lezing van Gideon Samson was ik vorig jaar begonnen aan 'Zeven vette jaren' van Etgar Keret. Ik las dit boek op vakantie. De ene keer had ik een half uur lang de slappe lach en tranen over mijn wangen, om een uur later met een brok in de keel en andere tranen in mijn ogen verder te lezen. Maar boven alles vond ik het zulke 'geestveruimende' verhalen. Telkens als ik aan een nieuw kort verhaal begon dacht ik weer nee dat kan niet dat gaat vast zo en zo verder en dat gebeurde nooit. Wending na wending bleef hij me verrassen.
Ik las alles van Etgar Keret wat er was bij de bibliotheek. En later kocht ik al deze boeken in de boekwinkel omdat ik ze weer wilde lezen. Ik kocht zelfs nog een prentenboek via amazon.fr in het Frans van hem wat ik niet echt goed kon lezen. Bij script+ waar ik de cursus prentenboek geef, gaf ik in de laatste les iemand het advies eens Keret te lezen. Waarom? Omdat Keret meer dan welke schrijver die ik ken alles loslaat, zijn fantasie heeft geen grenzen.
En nu heeft Uitgeverij Podium een prentenboek van Keret uitgegeven, hoera! Het heet 'Het varken stukslaan. ' Een zeer indrukwekkend verhaal over bezit, wat betekent bezit en hoe leer je om iets los te laten? Een verhaal wat je lang zal bijblijven, mede door het evenzo indrukwekkende nawoord.
Een prentenboek voor alle leeftijden.
De A.M. Schmidt Lezing -aanrader- van Gideon lees je hier; www.gideonsamson.nl
