CPNB Posters

Ben heel blij met het mooie pakket posters en ander drukwerk van de CPNB wat ik net kreeg thuisbezorgd en het is nog niet eens Sinterklaas. Op de eerste poster prijkt de leukste bibliotheek van Nederland!

Zeldzame mensen

Schreef pas dit stukje op facebook.

Zag gister op het station een moeder die haar ik denk 12 jaar oude zoontje uitzwaaide. En vervolgens achter de trein aan begon te rennen zoals ze alleen in films doen, en zwaaiend en hartverscheurend nog zijn naam riep. En toen stil bleef staan, een beetje snikkend en een gebedje opzeggend naar de trein die al ver het station uit was. Zich van niemand bewust. Maar er voor zorgde dat het halve perron met tranen in de ogen klunzig stond te staan, zo van wat doe ik hier ik wil naar huis. Ineens hervatte de moeder zichzelf weer en liep ze naar haar man die licht gegeneerd in een hoekje stond te wachten.

Het bleef me maar bezig houden. Ik vertelde bovenstaand stukje thuis aan tafel onder het eten. En ze vroegen of die vrouw misschien geestelijk niet helemaal in orde was. Dacht dat serieus ook zelf toen ik het zag gebeuren want het was net alsof ze nog een klein kind was zo stond ze daar te snikken. Misschien was dat ook zo. Maar misschien was het wel een van die zeldzame mensen die zich totaal niets aantrok van de mensen om zich heen en nog als een kind in het leven stond. Zoiets leer je meestal wel af met ouder worden.

Kortom het bleef hangen en wurmen. En zoals dat gaat met dingen die je ziet gebeuren en beklijven en zich ergens in je hoofd nestelen of daar al geruime tijd stiekem zaten te broeien. Ze worden langzaam als een ketting aan elkaar gesmeed. En dan ineens voel ik de drang (net als de spin Sebastiaan) en weet ik er moet iets uit. Iedereen aan de kant ik moet NU schrijven. Ik had het pas weer en het ging over bovenstaand stukje. Weer een nieuw verhaal. Ben nu al benieuwd hoe het er uit zal gaan zien.

Voorleesweek tip!

Van 17 tot 25 november 2012 is het Voorleesweek in Belgie. De Voorleesweek is een jaarlijkse campagne die volwassenen wil aanmoedigen om vaak voor te lezen aan kleine en grote kinderen.

Thuis, in de kinderopvang of op school: samen met kinderen in boeken kijken en voorlezen stimuleert niet alleen de taalontwikkeling maar betekent plezier voor kinderen én volwassenen. Een moment van gezellig en intiem samenzijn. Voorlezen is het leukste kwartiertje van de dag! 

Onder het kopje boek kiezen staat 'Wat hoort konijn?' als voorleestip.

Milja Praagman
Leopold, 2011, 18 p.
ISBN 9789025858391 

Onder de grond graaft Konijn. Boven de grond hoort hij dieren miauwen, knorren of kakelen. Wie zijn dat toch? Hij hoort ze wel maar hij ziet ze niet. Aan de peuters om mee te raden en geluiden te maken. Dit ritmische stapelverhaal met grappige wending aan het einde zal peuters keer op keer boeien.

http://www.voorlezen.be/2012/eenboekkiezen.htm

Kattenkwaad

Sinds dat 'Nog 100 nachtjes slapen' tot -prentenboek van het jaar 2013- is verkozen is er veel verandert. Zo heb ik bijv. behoorlijk moeten wennen aan het geven van lezingen. Oke ik deed dat natuurlijk al wel voor kinderen, maar een zaal met volwassenen is wel even wat anders. Ik begon in Goirle voor een zaal met 180 volwassenen veelal peuterleidsters. En gister had ik twee keer een wat kleinere groep. Het waren allebei erg leuke lezingen. De mensen vol lof over mijn boek en erg enthousiast. De eerste keer stond ik na afloop in het toilet toen een mevrouw mij aansprak ' Ik vind het een enig boek hoor, maar ik ben wel bang dat kinderen het na gaan doen' zei ze. Tja, zei ik verbouwereerd dat kan inderdaad. En gister toen ik vroeg of er nog vragen waren zei een bibliothecaresse het in de zaal 'Ik ben wel bang dat kinderen dat na gaan doen' wachtend op een antwoord. Iemand antwoordde haar met 'denk je dat ook bij Pippi Langkous of Floddertje?' Ik heb daar niet echt een goed antwoord op merk ik want ik wil ook aardig blijven. Maar zelf denk ik serieus wees blij als ze het nadoen. Laat die kinderen toch. Ik heb het even opgezocht maar gemiddeld kan een kind echt knippen met 5-6 jaar. In stof knippen vergt nog meer knipkunst en een hele goede schaar. De meeste kinderen hebben tegenwoordig een verantwoord plastic schaartje en een moeder die hen als ze thuis zijn nauwlettend in de gaten houd. Maar dan nog mocht het nou toch wel gebeuren is dat dan zo erg? Het kind had dan toch niet de bedoeling om een tafelkleed, jurk of laken te vernietigen, nee hij wilde ook een feestslinger maken ik zou daar zelf niet gauw boos om kunnen worden geloof ik. En wat is er mis met wat kattenkwaad? In mijn kindertijd haalde we voortdurend kattenkwaad uit, liepen we uren te dwalen door velden achter de koeien aan rennend of nog erger voor de koeien uit. Maakten we valkuilen voor de buurjongen sprongen we over sloten en gingen we belletje trekken. Niet alleen word al het kwaad uit kinderboeken gebannen (zie bijgaande links naar twee mooie artikelen hierover) ze mogen ook zelf niets meer kwaad doen lijkt het wel. En in mijn boek heeft Dorus het netjes gevraagd en vond de moeder het goed zeg ik er nog altijd bij.

Kathleen Vereecken heeft daar een mooi artikel over geschreven ; http://kathleenvereecken.wordpress.com/2012/11/10/sprookjes-zonder-tanden/
En Ted van Lieshout ook;
http://tedvanlieshout.wordpress.com/2012/11/09/toen-onze-mop/

De foto hierboven is er een van mij vroeger, ik vroeg mijn moeder niet om even het licht aan te doen. Ik zocht een stok, dan kon ik er zelf bij. Het is een beetje illustratief voor hoe mijn hoofdpersonen in mijn boeken in elkaar steken. Niet overal hulp bij vragen, maar ook zelf oplossingen bedenken en zelf gaan doen.

Artikel Stadsnieuws

Kaart

Eend is alvast op weg naar een nieuw jaar. Ik maakte van deze illustratie (oorspronkelijk het omslag van 'Als de bomen straks gaan rijden' dichtbundel van Frank Adam) een kerstkaart dubbelgevouwen met een blanco binnenkant mooi mat gedrukt. Samen met een envelop kost hij 1,50 in onze webwinkel;

https://www.etsy.com/listing/113718835/stoomtrein