Toen ik laatst illustraties, boeken, vertaalde boeken en van alles en nog wat inpakte voor een soort van overzicht-tentoonstelling in de bibliotheek bij mij in het dorp gooide ik daar last-minute ook wat van mijn schetsboekjes bij. Mijn schetsboekjes liggen overal door het huis, op vakantie koop ik vaak weer nieuwe er ligt er zelfs een in de auto. De beste zijn die van muji (een soort japanse ikea) en moleskine vind ik. En in Kopenhagen heb ik ook hele mooie gevonden bij Hay. Als ik er een nodig heb is er altijd een in de buurt.
Dus bij de bieb legde ik alles uit. En liet ook nonchalant een paar schetsboekjes zien. Ze gingen van hand tot hand en die ze lazen waren erg enthousiast en ik? Ik stond erbij van, oh jee, oh jee mijn schetsboekjes hellup. Alsof ik ze al die jaren nog nooit op waarde heb weten te schatten leken ze nu ineens het allerwaardevolste wat ik heb. Elk boek wat ik heb gemaakt staat er in en langzaam zie je het ontwikkelen tot wat het uiteindelijk is geworden. Een kleine leeuw -zoals ik die voor het eerst tekende op vakantie in Frankrijk met de kleurpotloden van mijn dochter. En ook 100 nachtjes slapen, Dorus. Eerst had ze nog staartjes en leek ze wat op een clowntje.
En een ander heel dierbaar verhaal wat er nooit is gekomen omdat geen uitgever durfde.
Ik ga er nu wat zuiniger op zijn. Er stonden twee figuren in die steeds in elk schetsboek opduiken en waar ik nog nooit iets mee heb gedaan.
Ik heb ze er weer eens bijgehaald en eens voor de echt op papier gezet en ze leefden meteen.
Ze leefden eigenlijk al de hele tijd en zaten heel geduldig te wachten in mijn schetsboek tot ik ze zou komen halen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten