donderdag 30 mei 2013

Meneer Jos van de zesde klas















Toen ik vorig jaar groot in de krant stond kreeg ik een email van Meneer Jos van de zesde klas. Met bovenstaande foto. Ik teken op het moment dwergen en kabouters en meneer Jos zo ging het verhaal had een kabouter in zijn bezit.
Aan het einde van de zesde klas zou hij hem meenemen naar school. In mijn herinnering werd er heel het jaar (of heel onze basisschooltijd) veel over die kabouter gefantaseerd. Want die kon natuurlijk niet echt zijn, toch of wel? Hele discussies hadden we daar over.
Zoals beloofd nam hij hem op het einde van dat jaar mee naar school. Ik herinner me het nog goed in een mooi houten doosje lag achter glas een kleine kabouter met vilten kleertjes aan.
Ik had het gevoel door het jarenlange fantaseren van alle kinderen op school dat de kabouter echt geleefd had. Meneer Jos had hem in het bos gevonden en in dat doosje gedaan.

dinsdag 21 mei 2013

Voorproefje nieuwe boek!





Twee illustraties voor het boek waar ik nu aan werk in samenwerking met met Kristien Dieltiens voor uitgeverij de Eenhoorn. Het boek zal naar verwachting eind 2013 verschijnen.




vrijdag 17 mei 2013

De verdeling van ideeën

Wie regelt daarboven toch de verdeling van de ideeën. Het gaat niet helemaal eerlijk op dit moment, ik krijg er teveel. Echt teveel. Maar ben er ook dankbaar voor hoor daar niet van maar hoe en vooral wanneer moet ik dit allemaal op papier zetten? Tijd goed verdelen. Sowieso moet de tijd al door de trechter en verdeelt met drie kindjes.  Pardon 1 kindje en twee pubers. En het huishouden zoekt het maar lekker uit. In mijn hoofd spelen versjes, skate een jongen en hupsen drie sokken. Snapt u er nu niks meer van? Nou ik ook niet. Maar het is allemaal werk kan ik wel vertellen. Zoveel werk dat ik deze week ging pinnen maar het geld vergat mee te nemen. Teveel in mijn hoofd. Maar zoals dat gaat als het eenmaal is uitgebroed in het hoofd moet het ei gelegd.
Dus alee hup aan het werk!

donderdag 16 mei 2013

Voorspellende tekening
















Soms teken ik iets in een prentenboek wat later in het echt gebeurt.
Dat is eng. Het gebeurde bijv. dat ik een dierentuin boek maakte met een gorilla die een vlinder vrijlaat op het einde en in de week van verschijnen ontsnapte die gorilla in Blijdorp. Rietje Nivard sprak zelfs over dat bijzondere toeval op de radio. Pas tekende ik twee kussende mannetjes merels op de laatste pagina in 'Voor jou'. Want waarom zouden dat een vrouwtje en een mannetje moeten zijn?
Heel raar want er zijn nu al ruim tweeënhalve maand  twee mannetjes merels in mijn tuin aan het vechten overal liggen kleine cirkeltjes van veren. Aan de hoeveelheid veren te zien zou je denken dat ze intussen helemaal kaal zouden zijn, maar ze zien er allebei geweldig uit.We hebben ons al vaak afgevraagd wie er zou gaan winnen. Maar net zag ik ze weer door de tuin rollebollen. Ergens achteraf zie je een vrouwtjesmerel hupsen waar ze zogenaamd om vechten, maar zij trekt zich er helemaal niets van aan. En die twee mannetjesmerels, volgens mij zijn ze gewoon verliefd.

woensdag 8 mei 2013

Complex Chinees







































Gister kreeg ik deze drie covers in mijn mailbox. Ik werd er ergvrolijk van. Geen idee wat er staat maar het ziet er prachtig uit! Ze zullen alle drie verschijnen in Hongkong en Macau in het Complex Chinees. 'Nog 100 nachtjes slapen' zal ook nog verschijnen in China in ik geloof dat dan 'Simple Chinese' heet (of verzin ik dit nu zelf?).


zaterdag 4 mei 2013

Work in progress


Prentenboek van het jaar 2014?


Ik ben er al weken mee bezig wie gaat hem dit jaar winnen? Wat? Nou de Prentenboek van het jaar 2014 prijs natuurlijk.
Anders dan bij griffels waar toch al tijdig lijstjes van verschijnen voor dat er winnaars zijn lijkt er niemand echt mee bezig. Best raar, want het is stiekem een veel grotere prijs dan een gouden of griffel of penseel. Veel groter? Ja veel groter (zeggen ook de uitgeverijen) want je boek krijgt landelijk een enorme pr-campagne met tv reclames, miniboekje plus dvd, poppetjes enz. Tien dagen lang staat je boek landelijk enorm in de spotlights. En toch is deze prijs nog lang niet zo bekend als de griffels en penselen.
Zo kon het gebeuren dat wanneer ik op een feestje trots vertelde van de prijs iemand mij aankeek met ja leuk en verder alles goed? Om mij vervolgens in januari op te bellen of ik wel wist dat de bibliotheek bij hen in het dorp vol hing met mijn boek. En dat de burgemeester mijn boek had voorgelezen en zelfs prinses Laurentien, of ik dat wel wist? Een tante belde bijna dagelijks.
Een hele fijne prijs om te winnen. Daarom ben ik zo benieuwd wie hem dit jaar zal gaan winnen.
Collega Noëlle Smit waarschuwde me destijds al, het is alsof je in een aanzwellende wervelstorm terecht komt. Toevallig las ik begin dat jaar een horoscoop van wat voor soort jaar het voor mij zou gaan worden; alsof ik in een niet te stoppen achtbaanrit terecht zou komen...
Toekomstige winnaar is dus bij deze gewaarschuwd!