maandag 31 oktober 2016

Huizenruil




















Wanneer je wil lachen op een feestje moet je eens vertellen dat je gaat huizenruilen. Meestal gaat het zo. Mensen hebben het over hun vakantieplannen.
En dan drop je de bom.
Wij gaan huizenruilen met Parijs.
Wat huizenruilen?
Dat er vreemde mensen in jullie huis komen?
Ja zo leuk!
Dan moet je je bankpapieren wel goed opruimen zeker?
Eh niet echt, en waarom bang dat ze er geld op over gaan maken?
Maar die mensen kunnen overal in kijken, en je dure spullen meenemen.
Wij hebben niets duurs, en wij zouden natuurlijk ook al hun dure spullen kunnen meenemen.
Maar, maar, maar....
Nee, als we dan ruilen en ik de foto's doormail is iedereen stikjaloers.
Want het mooie van huizenruil is juist de gastvrijheid van in een ander zijn huis leven voor een week of langer. Tips voor restaurantjes en boekwinkels die niet in reisgidsen staan. Al was de laatste ruil wel met een redactrice die met een gids bezig was met de beste tips in Oost-Parijs. Dat waren de beste tips ooit! We aten de laatste avond bijv. Afghaans en dat was zo onwaarschijnlijk lekker.
En we hebben zojuist afgesproken nog vaker te gaan ruilen omdat het ons beiden zo goed beviel.
Wij even dagenlang struinen door Parijs en lekker dicht op elkaar in een klein knus appartement. En zij genoten enorm van de ruimte en rust van ons huis en de natuur hier. Maar misschien nog wel het belangrijkste is dat het iets heel liefs heeft. Je vertrouwt dat andere gezin zonder dat je ze ooit gezien hebt je huis toe, zoals ze jou ook hun huis toe vertrouwen.

En een grote bonus is dat je je huis flink opruimt iets wat wij normaal alleen doen als er feest is of visite komt ;-) Reken uit je winst!

Ik kan het iedereen aanraden;

www.huizenruil.com

zondag 9 oktober 2016

Tentoonstelling in de OBA












Van 5 okt. t/m 30 november is er in de OBA een tentoonstelling van mijn illustraties uit 'Omdat ik je zo graag zie' te zien. Deborah schreef er een mooi stuk over, dat ook over het boek gaat. 
Zie link voor het artikel:
www.boekielezen.nl

donderdag 6 oktober 2016

Mini-interview met Tjibbe Veldkamp over De lekker lange agent




















Hoera er is weer een nieuw prentenboek van Tjibbe Veldkamp! Speciaal voor de kinderboekenweek een mini-interview met Tjibbe. En ook nog een antwoord van Alice Hoogstad op Tjibbe's vraag!


Verschilt de samenwerking met een onbekende illustrator zoals Gustav Dejert van die met een illustrator met wie je vaker werkt, zoals Kees de Boer?
Gustav en ik hebben elkaar nog nooit gesproken! Is dat niet raar? Met Kees maak ik geen boek zonder dat we een keer samen pizza eten. Toch was het maakproces bij De lekker lange agent in wezen niet anders dan ik gewend ben. Het voornaamste verschil was dat ik met Gustav mailde en met Kees praat.

Geef je illustratoren vrijheid of beschrijf je wat je voor je ziet?
Vrijheid! Ik probeer illustratoren maximale vrijheid te geven. Dat is lastig, want eigenlijk wil ik me overal mee bemoeien, maar ik hou me in. (Toch? Tekenaars? Dat gaat toch best goed?) Dat is fijner voor de tekenaars en beter voor het boek. Ik probeer illustratoren een verhaal te geven dat er om schreeuwt getekend te worden. En om ze dan niet te vertellen hoe ze dat moeten doen.

Alice Hoogstad's antwoord op Tjibbe's vraag; Geef je illustratoren vrijheid of beschrijf je wat je voor je ziet. Tjibbe geeft absoluut veel vrijheid. Bij de tekst van KOM UIT DIE KRAAN stonden een paar leuke suggesties die ik bijna allemaal heb uitgevoerd. Soms zijn suggesties bij teksten van een auteur beperkend, maar in dit geval vond ik het erg leuk en was het juist een uitdaging om het voor elkaar te krijgen.

Hoe kom je aan ideeën?
Ik sluit me op in een lege ruimte met witte muren. Dat werkt altijd! Nou ja... uiteindelijk dan…

Verschilt dat met het krijgen van een idee voor een jeugdroman?
Ik geloof het niet, nee. Verschil is wel dat als je een idee voor een jeugdroman hebt, je dat hele boek nog moet schrijven. Terwijl je met een idee voor een prentenboek je eigenlijk al klaar bent! Lekker makkelijk!

Voor meer van Gustav Dejert werk zie zijn blog; http://gustavdejert.blogspot.nl/

zondag 2 oktober 2016

Recensie Ontbillenbijt; Fantastisch boek vol humor voor kleuters!


Kleine Tijger heeft het helemaal gehad met het dagelijkse havermoutontbijt. Hij heeft niet voor niks scherpe tanden dus hij wil in billen bijten. Papa en mama tijger gaan mee op zoek naar lekkere dierenbillen: de familie gaat op jacht, zoals ze vroeger deden. De zebra ziet de tijgers al snel aankomen en in het hoge gras zijn ze meteen zichtbaar voor de giraf. Die billen gaan dus aan de tijgers voorbij. Uiteindelijk zien ze heerlijke nijlpaardbillen maar het nijlpaard weet heel goed hoe hij tijgers weg moet jagen. Wat zouden ze nu toch als ontbijt moeten eten? Dit grappige verhaal speelt helemaal in op kleuterhumor. Om al die billen zullen ze keihard moeten lachen. Op elke bladzijde zijn de drie tijgers te zien met daarnaast steeds andere gigantische dierenbillen. De oplossing die de tijgers voor hun ontbijtprobleem verzinnen, is het Hollandse poldermodel waardig. De frisse tekeningen zijn gemaakt in gemengde techniek met o.a. kleurpotlood en acrylverf, waarbij steeds een aantal details, zoals de neuzen van de tijgers en de kleding van mama tijger, fluorescerend roze zijn ingekleurd. Fantastisch boek vol humor voor kleuters, ook al leuk voor oudere peuters. Vanaf ca. 4 jaar.
B. Handgraaf © NBD Biblion