Interview op boekenbijlage.nl

http://www.boekenbijlage.nl/milja-praagman-gaat-naar-new-york/

Happy 2014!

Boekstart & Babba baby

Voor Boekstart heb ik een stoffen boekje gemaakt samen met Betty Sluyzer. Super leuk om te doen en nog best een gepuzzel want het mocht in 7 kleuren gedrukt. Straks krijgt elk kind dat lid wordt van de bibliotheek een koffertje mee waar dit boekje in zit. Het zal in mei 2014 verschijnen!

Fijne recensie Pas op!

Op Pluizuit.be een heel fijne recensie van Pas op!

In dit humoristisch prentenboek volgt Dorus nietsvermoedend haar eigen plan, terwijl de lezer mee PAS OP roept voor alle onheil waar het kleine meisje net aan weet te ontsnappen. Heerlijk in woord en beeld.

Zie de link voor de hele recensie; www.pluizuit.be

Handversje 'Zo doet het slakje'

Hier is nog een filmpje waarin Kristien Dieltiens een handversje uit 'De wereld in mijn handen' laat zien. In het boek staan er ±120 versjes met even zoveel illustraties van mij en een dvd waarop alle filmpjes staan.

Poster Inke pinke pauw

Deze poster is verschenen bij het boek 'De wereld in mijn handen'.

Handversje 'Koning Zwaan' uit 'De wereld in mijn handen' (Kristien Dielt...

Vertalingsnieuws

Na 'Voor jou', 'Nog honderd nachtjes slapen' (simplified en complex chinese), Mama is een prinses, Miki en de sneeuwpop, gaat nu ook 'Viezeltje' geschreven door Suzan Peeters naar China! Hoera! Mijn 6e Chinese boek.

Recensie Pas op!

Wat een fijne recensie op Lezenisleuk.nl;

Oei, wat is baby Bertje hard aan het huilen! Dorus zet de theemuts op haar hoofd. Dan lijkt het lekker stil. Maar o jee, nu hoort Dorus helemaal niks meer! Ze hoort niet dat oma 'pas op!' roept omdat ze per ongeluk een punt van het tafelkleed in haar broek stopt. En ze hoort al helemaal niet dat er een stier achter haar aan komt. Dorus plukt gewoon bloemen voor oma. Pas toch op, Dorus!

Misschien ken je Dorus wel uit Nog 100 nachtjes slapen, het Prentenboek van het Jaar. InPas op! beleeft ze een nieuw en spannend avontuur.


http://www.lezenisleuk.nl

Feest!

De 60ste Kinderboekenweek draait om Feest!

Harm de Jonge schrijft het Kinderboekenweekgeschenk van 2014. Het Prentenboek van de Kinderboekenweek is komend jaar van de hand van Marit Törnqvist. De 60ste Kinderboekenweek (woensdag 1 t/m zondag 12 oktober 2014) viert het kinderboek, onder het motto Feest! Dat is zojuist in het Jeugdjournaal bekendgemaakt.

Het is voor mij geloof ik de eerste keer dat ik een boek heb dat bij het thema past van de kinderboekenweek. Namelijk 'Nog 100 nachtjes slapen'. Om en met dat boek heb ik al wel erg veel feest gevierd. Het eerste feestje was de leespluim in 2011 en een nog groter feest was dat het vorig jaar werd verkozen tot Prentenboek van het jaar 2013. Nog ±300 nachtjes slapen en dan is het dus weer feest!

<br> Kinderboekenweek, Feest

Reizen met Charley

In de bibliotheek zocht ik naar New York boeken en daar op de plank tussen de reisgidsen stond deze van John Steinbeck. Met de ondertitel 'een zoektocht naar Amerika'. Wij gaan ook reizen met Charley. Zo'n boek dat al zolang bestaat en waar ik geen weet van had. Ik was er een beetje vreemd verbaasd over. En het is ook nog eens een heel mooi boek.

Boekenbeurs Antwerpen

Zondag 10 november signeer ik op de boekenbeurs in Antwerpen van 10.30 tot 13.30 stand 215 van Uitgeverij de Eenhoorn. Ik heb er nu al zin in!

Zie voor nog meer informatie; http://www.boekenbeurs.be

Hengelo

Kinderboekenweekfeest: Klaar voor de start!

Wil je een hele middag van alles beleven en doen kom dan als een speer naar Het Kinderboekenweekfeest want de hele bibliotheek staat bol van de activiteiten. 

Milja Praagman ken je vast wel van haar boeken Nog honderd nachtjes slapen (Prentenboek van 2013). Zij leest twee keer voor in een echte gele Amerikaanse schoolbus die voor de bibliotheek staat. Ze  beantwoordt vragen en als je wilt zet ze haar handtekening in je boek. 

Hilbert Geerling is goochelaar en verhalenverteller met een ietsje meer…  én viervoudig Nederlands Kampioen Goochelen. Hij probeert het wereldrecord “meeste trucs goochelen in 1 minuut te verbreken” en kan wel hulp wel gebruiken deze middag. Hoe dan ook, waar dan ook... Het is altijd dikke pret...

Thijs Wessels maakt de mooiste cartoons met je favoriete sportvoorwerp. Vanwege de te verwachten belangstelling is er een intekenlijst zodat je weet wanneer je aan de beurt bent. Opgeven om getekend te worden kan deze middag vanaf 12.30 uur.

Voor de echte waaghalzen staat een mobiele klimwand naast de bieb. Een mooie uitdaging voor kinderen die wel eens een berg hadden willen beklimmen.

Geen zin in al die drukte.... je kunt ook relaxed naar de familiefilm Streep wil racen kijken op de jeugdafdeling.

En als finish treden de Liedjeskoks op met een knallende muzikale afsluiting waaraan iedereen mee mag doen. Zij verzinnen ter plekke liedjes met alles wat ze vanmiddag in handen krijgen.

Dusssss...... Ben jij klaar voor de start???

Post uit China

Pas op!

Pas op! Door het lezen van dit boek kun je ondeugende en avontuurlijke ideeën krijgen.

Dit schetsje zit niet echt zo in het boek, de stier is hier wel erg gevaarlijk. Die heb ik wat aandoenlijker getekend dan deze.  Toen ik vorig jaar in de kinderboekenweek in de auto stapte bij iemand die mij van de ene peuterzaal naar de andere peuterzaal reed. Zei ik; als ik ze zo achter elkaar voorlees dan zijn ze allemaal wel erg stout en ondeugend. Ik geneerde me er  bijna voor want niet eerder zat ik voor zoveel ouders met hun peuters voor te lezen. En nu komt dit boek er ook nog bij. Misschien moet ik wel een waarschuwingsstempel maken net als er op sigarettendoosjes staan; Pas op! Door het lezen van dit boek kun je ondeugende en avontuurlijke ideeën krijgen.

Nog een schetsje

Inspiratie krijg je zeker door je kinderen? vragen mensen vaak. Dan antwoord ik meestal van; nou nee hoor, niet speciaal, ideeën krijgen werkt echt heel anders. Maar de huilende peuter zoals op dit schetsje heb ik ook en zit in het boek. Dat een kleintje zo ineens zo ontzettend hard kan huilen omdat ze bijv. geen koffie mag of iets anders onzinnigs daar verbazen mijn twee andere kinderen zich wel eens over. Zij vinden dat zwaar overdreven.  Deze keer kwam dat huilende kleintje wel van pas voor het boek. Dorus zet een theemuts op om van de herrie af te zijn en dat werkt heel goed. Ook voor het boek.

Hoe ik 'Pas op!' verzon

Dit is de korte versie van hoe ik 'Pas op!' verzon. In het echt sudderen deze vragen soms weken of maanden in mijn hoofd voor ik het antwoord weet.

-Ik wil iets met een stier maar hoe gaat het verder?
-Een stier staat in de wei. En Dorus die gaat er op uit die gaat naar buiten.
-Maar hoe moet die stier nu achter zo'n meisje aan?
-En kan dat wel is dat niet te gevaarlijk?
-Een wapperend kleed misschien?
-Maar waar haal ik een kleed vandaan?
-Een tafelkleed?
-En hoe wappert dat kleed?
-Ze stopt hem per ongeluk met haar hemd in haar broek.
-Maar als dat gebeurt zou iemand haar dan niet waarschuwen?

Let op nu gebeurt er iets bijzonder hier ontstaat ergens de vondst die ieder prentenboek nodig heeft.

-Misschien doet ze dat ook wel maar ze hoort het niet?
-Waarom hoort ze het dan niet?
-Omdat ze de theemuts op haar hoofd zette.
-Maar waarom zet ze de theemuts op haar hoofd?
-Omdat ze een huilend babybroertje heeft die verschrikkelijk hard huilt omdat hij zijn mama mist.
-Waarom mist hij zijn mama?
-Ze logeren bij oma daarom.
-Oké ze zet die theemuts dus op haar hoofd om de herrie niet te horen.
-Nu kan iedereen haar waarschuwen maar Dorus hoort het lekker toch niet.
-Nu kunnen er dus ook hele spannende dingen gaan gebeuren waar Dorus geen weet van heeft.

En precies dan krijg ik enorm veel zin om het boek te gaan tekenen!

Nou zo dus ongeveer onstaat een verhaal met heel vragen en heel veel antwoorden. En als ik dan ga tekenen komen er weer heel veel nieuwe vragen, hoe ziet dat kleed er dan uit? Wanneer lijkt iets op een wapperend tafelkleed? Die hierboven vond ik een veel te saai tafelkleed het mocht veel opvallender. En zo verder....

Don't try this at home

Hier nog een schets voor 'Pas op!' die volgende week in de winkel ligt. Maar deze heeft het boek niet gehaald wegens te gevaarlijk. Don't try this at home. Dorus doet niets gevaarlijks en is ook niet zoals sommige beweerden een ondeugend meisje. Ze is ondernemend en inventief ze gaat er op uit, en dan gebeurt er wel eens wat.

Pas op! komt eraan

Over enkele dagen zal Pas op! verschijnen. Hier nog een klein friemelschetsje zoals die bijna ook groot in het boek staat. Zoals ik al eerder schreef wilde ik heel graag iets doen met een kind die er op uit gaat en zich zo fijn niets bewust is van de gevaren. En wij 'alle' ouders zien bijna alleen de gevaren. 

Ik zal tot de verschijning elke dag een schetsje plaatsen.

Pas op! tipje van de sluier

Vorig jaar aan zee met metershoge golven beukend op de kade schetste ik deze stier en wist dit wordt een nieuw boek met Dorus.
De stier is ook een jeugdherinnering al was dat dan geen stier maar een kudde koeien. Als kind woonde ik op een dijk met de naam de Poeldonksedijk met daarom heen weilanden. Achter die weilanden lag een meer dat serieus nog steeds 'het Gat' heet. We gingen in de zomer  heel vaak zwemmen bij het Gat en de rechtste weg naar het Gat was dwars door de weilanden. Dus wandelden wij (de kinderen) van de Poeldonksedijk met de luchtbedden onder de armen dwars door weilanden naar het Gat. Soms namen we nog een lange stok mee zodat we ook nog wat makkelijker slootje konden springen. Een keer op de terugweg stonden er flink wat koeien in de wei waar we door naar huis wilden lopen. En omlopen daar hadden we geen zin in. We besloten dwars door de wei te gaan. Toen de koeien dachten hé wat een interessant clubje kinderen laten we eens wat dichterbij kijken zetten wij het op een rennen en de koeien ook, achter ons aan.
Mijn kleine zusje verloor in de haast haar schoen, die bleef steken in een koeienvlaai. En niemand van ons durfde die schoen nog te gaan halen. Want die koeien die stonden daar nog allemaal vrolijk naar ons te kijken zo van; komen jullie nog eens spelen?

Pas op! tipje van de sluier

Begin september zal Pas op! verschijnen het tweede boek met Dorus in de hoofdrol.
Ik wilde al heel lang eens een verhaal maken over een kind die zich totaal niet bewust is van alle gevaren achter haar rug. Eigelijk al zolang als ik moeder ben want een van de vervelendste dingen van het moeder worden en zijn is de bezorgdheid die je er bij krijgt. Of ja het onzinnige alsmaar nadenken over alle rampen die je kind kunnen overkomen. Je hebt vaders en moeders die overal gevaar zien en je hebt er die denken ah dat loopt wel los. Ik zit ergens tussen in heb ik in alle jaren wel gemerkt. En vind mezelf dan nog soms zo'n vervelend mens als ik voor de 30ste keer weer roep; voorzichtig, pas op of kijk uit! Ze horen het ook niet meer omdat ik het te vaak roep dus het werkt toch niet.
Nou ja daarover heb ik dus een prentenboek gemaakt.
Het heet Pas op! en met mijn naam eronder lijkt het ook op; Pas op Milja Praagman! wat ik dan zelf wel weer erg grappig vind.

Sterke vakantieverhalen deel 2

Het leek ons heel slim om met de trein te gaan. De eerste keer namen we de trein naar Monte Carlo maar in de haast stapten we in de verkeerde trein. In de middag kwamen we uiteindelijk aan in Monte Carlo om er ook snel weer de trein terug richting camping te nemen. De tweede keer namen we de trein naar Cinque Terre waar bijna geen autowegen naar toe zijn maar dus wel een makkelijke treinverbinding. Eerst weer kaartjes kopen. Een erg chagerijnige kaartjesverkoper wierp zonder verder uitleg de kaartjes toe. De trein hadden we al gemist dus deden we het nu rustig aan. Heel tevreden zaten we in de trein helemaal blij dat we niet met de auto hoefde. Toen kwam er een conductrice met uitdrukkingsloos gezicht. Mijn man liet de kaartjes zien. En het duurde vrij lang tot we door hadden dat er iets net goed was want ze zei niets. Ze bleef alleen maar naar de kaartjes kijken en schudde daarop haar hoofd. Zo van dat heb ik weer van die sukkeltoeristen. Maar nog geen woord wat er dan mis was. Ze draaide de kaartjes om en bekeek ook nauwkeurig de achterkant. Nee schudde ze weer. Ze schreef er ook iets op. Het leek een klein toneelstukje. 'Stempeli' zei ze toen met schuddend hoofd. 'Stempeli, stempeli'. We waren zo begrepen we uiteindelijk vergeten onze kaartjes af te stempelen. Ik excuseerde me bij de conductrice, excusi zijn we vergeten probeerde ik nog. En hoe meer ik excuses maakt hoe soort van bozer ze werd op een godfather-achtige manier. Ze had het nu ineens over politie? Politie huh? Onze kaartjes kregen we niet meer terug, ja we konden haar nu betalen of ze ging nu de politie halen en daarop liep ze weg. Eh wat nu?
Inmiddels waren we ook op de plaats van bestemming zag ik. En 4 maal enkele reis was nog altijd veel goedkoper dan die vaag gemompelde 50,- euro van onze godfather-conductrice. Dus stapten we maar snel uit.

Sterke vakantieverhalen deel 1

Het allersterkste verhaal van onze vakantie was wel dat van de inktvis die een een octopus bleek te zijn. Als verassing hadden we voor de kinderen een echte duikbril met snorkel meegenomen. De eerste keer dat ze er mee in zee gingen zwemmen was erg grappig. Kwam er zo'n drijfnat hoofd uit het water met duikbril nog op 'Ik zie allemaal vissen, heel veel vissen!' En plons dan weer onder water. En vechten om de duikbril. Nu wilden ze ook een netje want die vissen kon je gewoon aanraken en dus ook heel makkelijk vangen, was de theorie.
Wij naar het dorp om een netje te kopen. Ik heb alleen nog nog maar 'piccolo' netjes zei de verkoper 'catastrofe' riep hij daarbij en gebaarde wild met zijn armen we begrepen vast iets niet want hij bleef maar roepen dat het een catastrofe was dat hij alleen de piccolo netjes had. Ik vond die piccolo wel een fijn maatje want daar kon ook niet iets heel groots in, was mijn theorie.
Even later lagen ze weer in zee met duikbril op en netje in de hand. Man en ik glimlachte nog tevreden om die kinders die dachten dat ze even iets gingen vangen...
Welgeteld een uur later sprongen ze uit het water met in het visnetje een enorm watermonster dat we inktvis noemde, maar een octopus was. Een hele grote die als maar zijn acht armen uit het netje zwierde, zo van ik wil er uit! Na drie ontsnappingspogingen lukte het de octopus weer de zee in te duiken. Waar ik erg blij om was. Mijn kinderen waren vooral teleurgesteld dat ik hem niet a la minute de pan in had geslingerd.

De wereld in mijn handen

In september verschijnt 'de wereld in mijn handen'. Meer dan honderd handversjes en vingerspelen die dreigden verloren te gaan. Gedurende 35 jaar verzameld door Kristien Dieltiens. Met dvd waarop de uitvoering van de spelletjes worden voorgedaan. Plezier gegarandeerd. De illustraties in dit 112 pagina's dikke boek zijn van mijn hand. En ik sta ook op de dvd met enkele versjes. Die ik na lang instuderen nog bij lange na niet zo mooi deed als Kristien zij kan echt toveren met haar handen.
 

Altijd prijs

Vorige week was de uitreiking van de griffels en penselen in Amsterdam. Blij was ik met de uitnodiging. Onder onze stoel lag voor ieder een rozet, iedereen ging dus met een prijs naar huis. Geen boeren met kiespijn gezien.
Vroeger had ik een stuk of 100 van die rozetten in alle kleuren op mijn slaapkamer hangen. Tussen de paardenposters door. Want vroeger wilde ik een soort van 'Anky van Grunsven' worden. En ik wilde de beste zijn. Dus won ik veel prijzen, bekers en rozetten.
Gelukkig besloot ik ergens in die korte carrière dat het wel fijn zou zijn om ook nog mensen te ontmoeten die over andere dingen konden praten dan paarden.
Moest daar gister aan denken met dat rozet op de borst tussen de collega's die juichden toen anderen hun prijzen kregen, het was een erg leuke middag. Fijn om weer veel collega's te ontmoeten en sommige voor het eerst in het echt te spreken.
Blij dat ik geen Anky van Grunsven ben geworden.

Mooi vertaalnieuws!

Mooi vertaalnieuws nog voor ik op vakantie ga. Mijn boeken gaan ook op reis. Viezeltje geschreven door Suzan Peeters gaat naar Duitsland (uitgeverij Ueberreuter Verlag).

En 'Voor jou' gaat naar China (uitgeverij Petrel Publishing House) en Denemarken (uitgeverij Turbine Forlaget) waar eerder al 'Nog 100 nachtjes slapen' verscheen.

Eerste deel twee

'Pas op' is mijn eerste deel twee, dat schreef ik al eerder. Ik dacht dat ik het niet kon nog een keer een verhaal met dezelfde persoon. Omdat ik meer van de ideeën ofwel vondsten ben dan van de verhalen. Maar vorig jaar aan zee (een zeer woeste en wilde zee met metershoge golven) in Frankrijk dook er ineens een stier op in mijn schetsboek. En daar was die ondeugende Dorus ook weer en wat had ze nou aan haar broek hangen...
Gek genoeg begon ik vorige week ook nog eens aan mijn tweede deel twee.
Maar daarover later meer.

Pas op!

Nog 68 nachtjes slapen en dan zal 'Pas op' verschijnen een nieuw prentenboek met Dorus in de hoofdrol! Een heel spannend verhaal met Dorus, een tafelkleed en een stier.

Bijna klaar

Laatste loodjes, als in bijna klaar. En zoals deze twee huppelen zo ben ik nog steeds huppelend aan het tekenen. Bijna klaar.

Voorproefjes

Deze illustratie maakte ik vanmorgen voor de bundel met Kristien Dieltiens.
Hij hoort bij het versje; Kaatje. En de illustratie hieronder bij; Het snoepwinkeltje.

Meneer Jos van de zesde klas

Toen ik vorig jaar groot in de krant stond kreeg ik een email van Meneer Jos van de zesde klas. Met bovenstaande foto. Ik teken op het moment dwergen en kabouters en meneer Jos zo ging het verhaal had een kabouter in zijn bezit.
Aan het einde van de zesde klas zou hij hem meenemen naar school. In mijn herinnering werd er heel het jaar (of heel onze basisschooltijd) veel over die kabouter gefantaseerd. Want die kon natuurlijk niet echt zijn, toch of wel? Hele discussies hadden we daar over.
Zoals beloofd nam hij hem op het einde van dat jaar mee naar school. Ik herinner me het nog goed in een mooi houten doosje lag achter glas een kleine kabouter met vilten kleertjes aan.
Ik had het gevoel door het jarenlange fantaseren van alle kinderen op school dat de kabouter echt geleefd had. Meneer Jos had hem in het bos gevonden en in dat doosje gedaan.

Voorproefje nieuwe boek!

Twee illustraties voor het boek waar ik nu aan werk in samenwerking met met Kristien Dieltiens voor uitgeverij de Eenhoorn. Het boek zal naar verwachting eind 2013 verschijnen.

De verdeling van ideeën

Wie regelt daarboven toch de verdeling van de ideeën. Het gaat niet helemaal eerlijk op dit moment, ik krijg er teveel. Echt teveel. Maar ben er ook dankbaar voor hoor daar niet van maar hoe en vooral wanneer moet ik dit allemaal op papier zetten? Tijd goed verdelen. Sowieso moet de tijd al door de trechter en verdeelt met drie kindjes.  Pardon 1 kindje en twee pubers. En het huishouden zoekt het maar lekker uit. In mijn hoofd spelen versjes, skate een jongen en hupsen drie sokken. Snapt u er nu niks meer van? Nou ik ook niet. Maar het is allemaal werk kan ik wel vertellen. Zoveel werk dat ik deze week ging pinnen maar het geld vergat mee te nemen. Teveel in mijn hoofd. Maar zoals dat gaat als het eenmaal is uitgebroed in het hoofd moet het ei gelegd.
Dus alee hup aan het werk!

Voorspellende tekening

Soms teken ik iets in een prentenboek wat later in het echt gebeurt.
Dat is eng. Het gebeurde bijv. dat ik een dierentuin boek maakte met een gorilla die een vlinder vrijlaat op het einde en in de week van verschijnen ontsnapte die gorilla in Blijdorp. Rietje Nivard sprak zelfs over dat bijzondere toeval op de radio. Pas tekende ik twee kussende mannetjes merels op de laatste pagina in 'Voor jou'. Want waarom zouden dat een vrouwtje en een mannetje moeten zijn?
Heel raar want er zijn nu al ruim tweeënhalve maand  twee mannetjes merels in mijn tuin aan het vechten overal liggen kleine cirkeltjes van veren. Aan de hoeveelheid veren te zien zou je denken dat ze intussen helemaal kaal zouden zijn, maar ze zien er allebei geweldig uit.We hebben ons al vaak afgevraagd wie er zou gaan winnen. Maar net zag ik ze weer door de tuin rollebollen. Ergens achteraf zie je een vrouwtjesmerel hupsen waar ze zogenaamd om vechten, maar zij trekt zich er helemaal niets van aan. En die twee mannetjesmerels, volgens mij zijn ze gewoon verliefd.

Complex Chinees

Gister kreeg ik deze drie covers in mijn mailbox. Ik werd er ergvrolijk van. Geen idee wat er staat maar het ziet er prachtig uit! Ze zullen alle drie verschijnen in Hongkong en Macau in het Complex Chinees. 'Nog 100 nachtjes slapen' zal ook nog verschijnen in China in ik geloof dat dan 'Simple Chinese' heet (of verzin ik dit nu zelf?).

Work in progress

Prentenboek van het jaar 2014?

Ik ben er al weken mee bezig wie gaat hem dit jaar winnen? Wat? Nou de Prentenboek van het jaar 2014 prijs natuurlijk.
Anders dan bij griffels waar toch al tijdig lijstjes van verschijnen voor dat er winnaars zijn lijkt er niemand echt mee bezig. Best raar, want het is stiekem een veel grotere prijs dan een gouden of griffel of penseel. Veel groter? Ja veel groter (zeggen ook de uitgeverijen) want je boek krijgt landelijk een enorme pr-campagne met tv reclames, miniboekje plus dvd, poppetjes enz. Tien dagen lang staat je boek landelijk enorm in de spotlights. En toch is deze prijs nog lang niet zo bekend als de griffels en penselen.
Zo kon het gebeuren dat wanneer ik op een feestje trots vertelde van de prijs iemand mij aankeek met ja leuk en verder alles goed? Om mij vervolgens in januari op te bellen of ik wel wist dat de bibliotheek bij hen in het dorp vol hing met mijn boek. En dat de burgemeester mijn boek had voorgelezen en zelfs prinses Laurentien, of ik dat wel wist? Een tante belde bijna dagelijks.
Een hele fijne prijs om te winnen. Daarom ben ik zo benieuwd wie hem dit jaar zal gaan winnen.
Collega Noëlle Smit waarschuwde me destijds al, het is alsof je in een aanzwellende wervelstorm terecht komt. Toevallig las ik begin dat jaar een horoscoop van wat voor soort jaar het voor mij zou gaan worden; alsof ik in een niet te stoppen achtbaanrit terecht zou komen...
Toekomstige winnaar is dus bij deze gewaarschuwd!

Pas op! is af

Het boek wat maar niet af wilde zijn is nu eindelijk klaar. Als laatste tekende ik net nog een bij op de bil van de stier. Het is een nieuw Dorus (van Nog 100 nachtjes slapen) verhaal. Mijn eerste deel twee. Ik dacht eigenlijk dat ik dat nooit zou gaan doen. Omdat ik veel meer van de ideeën ben dan van de series. Maar een goed idee slaat je om de oren wanneer die daar zin in heeft. Vorig jaar aan zee tekende ik dit kleine schetsje hierboven en was een nieuw verhaal geboren met Dorus in de hoofdrol.
September zal ze verschijnen 'Pas op!'.

Voorjaarsaanbieding

Best trots was ik toen ik zag dat er voor de voorjaarsaanbieding van de Eenhoorn een plaat uit mijn boek was gebruikt.
Onderstaand nog een kleintje uit de foreign rights catalogue 2013 op de site van de Eenhoorn plaatsen ze de aanbiedingen je kunt er zo doorheen bladeren. Maar pas op je wordt er hebberig van zulke mooie boeken staan er in.

Eerste recensie

De eerste recensie die ik lees over 'Voor jou' op boekstart is meteen ook een hele fijne!

Zie; Boekstart.nl

De paginagrote illustraties in frisse kleuren die mooi uitkomen op het ruwe papier laten de emoties van die twee zien. Er is veel aandacht voor patronen in de natuur, zonder dat dat afleidt: een veld vol pluisbloemen, struikgewas met talloze blaadjes, de berkenboomstammen.

Op www.peuteren.nl staat 'Voor jou' ook als leestip met een luisterfragment.

Flashmob

 

Ik ben erbij jullie ook?

www.deboekenwurm.info

Nog een voorproefje 'Voor jou'

Tas

Ik zoek al jaren naar dé tas. Een schoudertas welteverstaan. Zo een met een hengsel wat je om je schouder hangt en waar een stel boeken in kunnen voor als ik op schoolbezoek ga. Maar hoe en waar ik ook zoek ik vind ze nooit. Er is altijd iets wat ik er niet aan vind kloppen. Ik zou er bijna zelf een ontwerp voor willen maken, want hebben niet veel meer mensen dat probleem? Of er zit veel te veel glimmends aan of de tas is in verhouding te groot of te klein. Of er zitten onnodig veel rare riemen aan. Of het is zo'n stijf Oma-geval. Of vinden jullie die handtassen echt mooi? Die rare dure merken oma-tassen? Ik snap het soms niet met mode. Het is soms net met toeristenwinkels in wereldsteden elke winkel verkoopt het zelfde. Zo ook met die tassen. Het lijkt allemaal op elkaar.
En ik wil al helemaal geen tas die iedereen heeft. Maar ook niet zo'n knutsel-Fröbeltas die heel opzichtig is. Ik wil een dienstbare tas die gewoon veel ka dragen zonder dat mijn armen alsmaar langer worden. En die er ook nog mooi uit ziet en een leven lang meegaat zo'n tas dus.

:: WIN ::

Lezers van dit blog maken ook kans op een gesigneerd exemplaar van 'Voor jou'.
Ga naar https://www.facebook.com/miljapraagmanprentenboek?ref=hl en like de pagina en deel bovenstaande foto. Morgen 27 maart trek ik uit alle namen een winnaar.

Voor jou

 

'Voor jou' is er! Ik kwam gister thuis van een weekend Siberisch koud Domburg en daar lag een briefje dat er een pakketje was bezorgd bij de buren. Meteen naar de buren, meteen weer naar huis. Doosje open, boek eruit en dan heel spannend boek ruiken, kijken, kijken, bladeren, kijken. Voorlezen. Ik ben er heel erg blij mee. Het boek is prachtig vormgegeven door Dries Desseyn!

In het echt toch weer zoveel anders dan een proef op de computer. 

Er gaat echt niets boven de geur van een vers gedrukt boek wat je vast kan houden.

En wat je nu in de boekhandel kunt kopen! Er zit lente in dit boek dus wees er snel bij.

Schetsboekjes

Toen ik laatst illustraties, boeken, vertaalde boeken en van alles en nog wat inpakte voor een soort van overzicht-tentoonstelling in de bibliotheek bij mij in het dorp gooide ik daar last-minute ook wat van mijn schetsboekjes bij. Mijn schetsboekjes liggen overal door het huis, op vakantie koop ik vaak weer nieuwe er ligt er zelfs een in de auto. De beste zijn die van muji (een soort japanse ikea) en moleskine vind ik. En in Kopenhagen heb ik ook hele mooie gevonden bij Hay. Als ik er een nodig heb is er altijd een in de buurt.

Dus bij de bieb legde ik alles uit. En liet ook nonchalant een paar schetsboekjes zien. Ze gingen van hand tot hand en die ze lazen waren erg enthousiast en ik? Ik stond erbij van, oh jee, oh jee mijn schetsboekjes hellup. Alsof ik ze al die jaren nog nooit op waarde heb weten te schatten leken ze nu ineens het allerwaardevolste wat ik heb. Elk boek wat ik heb gemaakt staat er in en langzaam zie je het ontwikkelen tot wat het uiteindelijk is geworden. Een kleine leeuw -zoals ik die voor het eerst tekende op vakantie in Frankrijk met de kleurpotloden van mijn dochter. En ook 100 nachtjes slapen, Dorus. Eerst had ze nog staartjes en leek ze wat op een clowntje.
En een ander heel dierbaar verhaal wat er nooit is gekomen omdat geen uitgever durfde.
Ik ga er nu wat zuiniger op zijn. Er stonden twee figuren in die steeds in elk schetsboek opduiken en waar ik nog nooit iets mee heb gedaan.
Ik heb ze er weer eens bijgehaald en eens voor de echt op papier gezet en ze leefden meteen.
Ze leefden eigenlijk al de hele tijd en zaten heel geduldig te wachten in mijn schetsboek tot ik ze zou komen halen.

Vegetariër

Ik ben geen vegetariër, nog niet tenminste. Maar het begint er wel steeds meer op te lijken. Mede dankzij het lezen van De voedselzandloper van Kris Verburgh. En twee geweldige kookboeken Veg van Hugh Fearnley-Whittingstall en Plenty van Yotam Ottolenghi.
Al heeft het ook wel geholpen dat ik met mijn kleine dochter voor op de fiets soms langs de vleesfabriek fietste. En we daar regelmatig grote aanhangwagens vol met wanhopig kijkende en schreeuwende varkens zagen. Varkens die je aankijken van 'wat gaat er gebeuren, wat gaat er gebeuren'. Mijn kleintje zag het ook en ik voelde me steeds een verrader. Je zegt op zo'n moment niet meer 'kijk varken' zoals je dat zou zeggen wanneer je een varken ziet bij de kinderboerderij.
Beter zou zijn 'kijk een stukje vlees'.
Aan tafel wanneer we kip eten snapt ze dat ook niet. Kip? Dit is toch vleesje?
Of jij en ik. Jij bent toch jij en ik ik?

De Plint-app

 

Er is een Plint-app! Een app met 365 gedichten en 365 beelden is een prachtige kans om het dagelijks leven weer wat poëtischer te maken.

http://www.plint.nl/plint/bij-de-hand/bij-de-hand/de-plint-app/

In verwachting van iets liefs met een harde knal

Dit is em dan. De cover van het nieuwe boek wat nog geboren moet gaan worden. Het voelt een beetje als in verwachting zijn. Op de echo - de proeven- zag ik dat het in orde was alles zat er op en aan. Ik weet dus al wat het gaat worden. Maar dat is nog zo anders dan dat het gedrukt staat. Zo anders dan dat het echt leeft. Ik vind het superspannend deze. Ik wilde er nog over schrijven over dit boek. Want na het lezen van het artikel van Tjibbe Veldkamp Artikel Lieve woordjes? Yugh!
besloot ik even geen lieve prentenboeken meer te maken maar alleen nog maar stoere en stoute prentenboeken die ook voor jongens leuk zijn.  Ik vond namelijk dat Tjibbe daar een punt had.
Maar toen ontsnapte dit verhaal 'Voor jou' over iets liefs. En even was ik in dubio ik zou toch nog alleen maar stoere boeken maken? Maar dit verhaal begon al te groeien het werd steeds groter en groter en moest eruit, het moest getekend. Het is uitgerekend op 22 maart. De geboortedag van mijn man.
Dus daarom toch wat liefs van mij voor jullie. Iets liefs met een harde knal, dat dan weer wel!

Oh en het prentenboek waar ik nu aan werk word weer heel stoer en gevaarlijk dus geen zorgen.

Pencils and penselen

Op Pencilsandpenselen onder het kopje work in progress staat een inkijkje in mijn werkkamer. Bijzonder leuke site en ook erg leuk om te zien hoe en waar collega's werken/wonen.
Een aanrader dus!


http://www.pencilsandpenselen.com/2013/01/01/work-in-progress-milja-praagman/#comments

Kerk

Ik las vanochtend Anna van Praag's blog zie; http://www.annavanpraag.nl/2013/02/de-baas-van-de-katholieken/en moest daar zo om lachen. En denken aan vroeger.

Toen ik werd geboren woonde mijn ouders nog in Amsterdam daarna verhuisden ze resp. naar Opmeer en later naar 's-Hertogenbosch. Toen ik 6 was verhuisden we naar de poeldonksedijk in Den Dungen. Maar dat was nogal een overgang van de stad naar het dorp. Naar een heel klein dorp.
Het hele dorp was katholiek en mijn ouders (mijn vader gereformeerd moeder protestant) moesten allebei niets meer van welk geloof dan ook hebben door hun strenge opvoeding. Dus waren wij niks qua geloof. Gesprekjes met kinderen toen ik er net woonde gingen ongeveer zo.

Doe je niet mee met de communie? (ongelovige blik)
Nee.
Ben je dan niet katholiek?
Nee.
Maar wat ben je dan?
Niks, we geloven nergens in geloof ik.
Maar dat kan niet, dan ben je protestant.
Nee, dat zijn we ook niet. We zijn niet van een geloof.
Niet gedoopt of wat dan ook.

In de tweede klas (groep 4) ging de hele klas naar de kerk om te oefenen voor de communie. Maar ik was niet katholiek dus werd ik apart gezet naast mijn vriendje Mathieu die ook niks was.
We mochten nog wel mee in de rij voor de hostie. Vervolgens hadden alle kinderen de communie en kregen ze bergen cadeaus en hadden ze hun zondagse kleren aan. Stiekem was ik er vreselijk jaloers op, op dat geloof en de samenhorigheid. En heb ik mijn ouders nog wel eens gesmeekt om mij ook alsjeblieft te laten dopen want dat kon nog had ik gehoord.
Maar later zette die jaloezie zich om in iets anders. Ik kreeg er de pest aan. Rotkerk heb ik vaak gedacht. Deze herinnering is een hele bepalende geweest en ik denk er nog wel eens aan hoe Mathieu en ik samen op ons bankje zaten verwijderd van de rest.
De boodschap was duidelijk jullie horen er niet bij.

Gedichtendag

uit Als de bomen straks gaan rijden (Frank Adam & Milja Praagman)

Plakboek

 

Soms is dit blog ook een plakboek. Dit plaatje wilde ik er even in bewaren. Voor later.

Voorleesontbijt boekhandel Adr. Heinen

Woensdag 23 januari was ik in boekhandel Adr. Heinen in 's-Hertogenbosch voor het voorleesontbijt. Ik las er voor aan ±50 peuters. Het was een bijzondere ochtend. 30 jaar geleden las ik hier namelijk ook voor. Ik weet het nog heel goed ik was 11 jaar en ik zie mezelf nog zo zitten. Ik had meegedaan aan een opstelwedstrijd die Adr. Heinen had georganiseerd. En ik was een van de 10 winnaars. Ik heb nog vaak gedacht aan het boekje wat ze hadden uitgegeven met daarin de tien winnaars. Helaas had ik dat zelf niet meer. Ik was vooral zo benieuwd hoe dat verhaal ook al weer ging. Het thema van de kinderboekenweek was toen reizen. De titel van de opstelwedstrijd luidde 'Beschrijf je reis'. En ik geloof dat ik er een tegoedbon van de NS mee won.
Erg dankbaar was ik dan ook dat ik na het voorlezen en signeren dit boekje mee naar huis mocht nemen. Moest vooral erg lachen om deze zin; 'De kapitein was van de kwade kant en ik hoorde hem wel eens grommen.'

Als je het opstel over de reis van een druppel water wil lezen klik dan de foto aan.